sen kovmuyorsun ben istifa ediyorum

gururlu ama basarisiz insanin son dakikaya kadar yakarilari yanit vermeyince son dakikada oynadigi kozdur. giderken kendinden emin adimlarla odadan cikar ve hayati boyunca da bu meselenin pesinden kosar:

- ne o osman kovulmussun?
+ kovulmadim istifa ettim.

(bkz: ben deli degilim)

zaten su ana dek kovulanina pek rastlamadim

(bkz: yıkılmadım ayaktayım )demenin başka türlüsü.
aslında yok böyle bişi kim kimi nerden kovacak?
başka iş vardı da biz mi istifa etmedik?

(bkz: ben istifa etmiyorum sen kovuyorsun)

gururu için tazminattan vazgeçen insan modelinin repliği.

bunu derken aslında içinden de (demesemiydim acaba tühh tazminattan da olduk gibi..)düşüncelerde geçiren fakir ama gururlu şahısların deşarj olmak için kullandıkları son cümle

(bkz: sen kovmuyorsan ben istifa ediyorum)

+sen kovmuyorsun ben istifa ediyorum
-benden duymus olma cevdet seni osman kovuyor
+vay ibne bana da istifa et diyen de oydu.

-ahah iyi hadi siktir git şimdi.
şeklinde bir tepkiyle karşılaşmaya zemin hazırlayan söz öbeği.

(bkz: ne sen kovuyorsun ne de ben istifa ediyorum).

hakedilmiş bir tazminat sözkonusu ise kesinlikle sarfedilmemesi gerektiğini düşündüğüm cümle.
madem işinden olacaksın, neden iş(!)verenin ekmeğine yağ sürüp hakkından vazgeçiyorsun? çıkarıyorsa bedelini de ödemeli bence.
gururla ilgisi yok bunun, hakkını almak gerek.